Dag 4: Kyoto, Japan

Op tijd op pad gegaan om het Nijo kasteel te bezoeken. Dit kasteel was vroeger van de Shogun en staat vandaag de dag op de werelderfgoedlijst. Oma is achtergebleven bij een van de 'resting areas'. Het kasteel vanbinnen was toegankelijk voor iedereen, mits je op je sokken door de vertrekken liep. De muren waren de grootste belevenis met veel bijzondere afbeeldingen van dieren. De tuinen waren net zo mooi, maar betreur het een beetje dat ik niet eerder naar Japan ben toegekomen, want de tuin zat vol met groene kersenbloesems. Als ze in bloei zijn kom ik hier zeker nog een keer terug.
Niet heel ver van het kasteel lag de keizerlijke tuin. In het midden van deze tuin was het paleis van de voornalige keizer te vinden. Wederom bleef oma achter in de rustzone. Het paleis in was niet toegestaan, maar eromheen wandelen was ook al erg bijzonder. Ja zou haast zeggen dat die Japanners wel wisten hoe je mooie gebouwen moest maken.
Na wat rust in onze kamer was het tijd voor wat eten. Online vond ik een ramenrestaurant met goede recensies die niet ver bij ons vandaan lag en besloot dat restaurant een bezoekje te brengen. Vlak voor aankomst stond er een rij van 15 man voor een restaurant, dat mijn gekozen restaurant bleek te zijn. Ietwat onzeker gingen we in de rij staan, met de gedachte dat het eten wel heel erg goed moet zijn als mensen bereid zijn om zo lang in de rij te moeten staan voor eten. Men zegt nog wel eens dat de Engelsen goed zijn in 'queing', maar die Japanners kunnen er ook wat van. Na een halfuur wachten konden we dan gaan zitten. Oma koos de mini ramen en ik de ramen speciaal. Wat op ons af kwam was een enorme bak met ramen met onwijs veel vlees groenten en uiteraard noedels. Ik durf te zeggen dat ik nog nooit zulke lekkere ramen gegeten heb. Kompleet verzadigd en maar 10 euro lichter hebben we nog een klein avondwandelingetje gemaakt en zijn geheel tevreden weer ons bedje in gegaan.